1 november bericht van Bart: mast in zicht

Woensdag, 1 november 2017.
Het hout van de steiger kraakte vanmorgen anders dan anders. Het was bevroren. Eerder had er al rijp op gelegen, maar dat de planken echt bevroren waren was nog niet eerder gebeurd. Ook op het dek lag ijs. En uit de schoorsteen van mijn kacheltje kwamen de rookwolken die gepaard gaan met het aansteken en opwarmen van mijn kacheltje. Tot de zon mijn boot bereikt is dat toch wel erg lekker. Anders is het voor mij te koud om bijvoorbeeld te typen of zoiets.
Ik ben nog steeds in Halifax en zo langzamerhand ken ik deze plaats wel. Gelukkig zijn er nu wel vorderingen met de mast. Gisteren hebben we de verschillende delen op maat gezaagd en vandaag gaan we die aan elkaar zetten. Zorgvuldig de vallen en bedrading doorvoerend. Hopelijk kan hij aan het eind van de week op de Triakel geplaatst worden.
Het transport van de onderdelen van de mast van Nederland naar Halifax heeft enorm veel tijd gekost. Vooral het laatste stuk vanaf Montreal duurde steeds maar weer langer. Buitengewoon hinderlijk. Iedere keer stel je je in op een bepaalde periode en dan wordt het toch weer langer.
Het door de douane voeren ging uiteindelijk weer heel eenvoudig. Zelfs zonder paspoort. Toen ik op een goed moment hoorde dat het pakket hier bij een transporteur lag ben ik daar heen gegaan om de papieren in orde te maken. Als eerste dacht ik dat ik daar wel mijn paspoort voor nodig zou hebben en heb ik dat klaargelegd. Maar dacht ik laat ik al die andere papieren ook maar mee nemen, dus die heb ik gepakt en in mijn rugzak gestopt, samen met mijn laptop. Mijn buurman uit de jachtclub was zo vriendelijk mij te rijden. Toen we er bijna waren realiseerde ik me in eens dat ik mijn paspoort toch vergeten was mee te nemen. De transport onderneming heeft naar de douane gebeld om te vragen of dat een probleem was en die deden niet moeilijk. De douanier begroette mij meteen als de man die zijn paspoort niet bij zich heeft. Hij vertrouwde erop dat ik de mast op mijn boot zou zetten en snel zou vertrekken en rekende geen invoerrechten, of dergelijke.
En waar hou je jezelf mee bezig als je Halifax gezien hebt. Naast de telefoontjes om te proberen het proces te versnellen en het bijkomen van de ergernissen natuurlijk. Wel er zijn altijd nog wel dingen aan de boot te doen, ik ben bezig net de administratie over 2016, die moet naar de accountant, en ik heb een gratis proefabonnement op Netflix genomen. Dat laatste is zeer verslavend, maar veel vrolijker wordt je er niet van. Gelukkig is hier wel een goede Wifi verbinding, zodat ik naar films kan kijken, maar ook naar de Nederlandse radio luisteren en kranten kan downloaden.
Ook kan ik via Wifi weerkaarten ophalen. De verwachting is dat er volgende week woensdag, donderdag, vrijdag een lekkere najaarsstorm aankomt met 45 knopen wind. Dus dat is geen moment om op het water te zijn. Ik houd voorlopig nog vast aan mijn plan om via de oost kust van de VS. Naar het zuiden af te zakken. Dat houdt in, dat ik vanaf de zuidoost punt van Nova Scotia oversteek naar de omgeving van Boston (ongeveer 2 dagen varen) en dan door het Cape Cod kanaal via de Long Island Sound naar New York ga. Daar vandaan gaat het dan via de Intracoastal Waterway verder. Als het me te koud wordt kan ik naar het oosten afbuigen en door de warme golfstroom naar Bermuda varen.