Zondag, 9 juli 2017,
Het gerucht gaat!
Het is heerlijk weer, prima wind achter en de hele dag zicht op de Snaefellsjokull en aanpalende bergen.
Gister in Olafsvik, stonden, net toen we onze pizza’s wilden gaan eten, de opvarenden van de Passage, een Amerikaanse zeilboot die we al hadden zien liggen, op de steiger. Ik ben ze later die avond op gaan zoeken. Robin en Ian, zij Amerikaanse en hij zowel Amerikaans als Engels, hebben de afgelopen 5 zomers een geweldige tocht gemaakt naar Maine, Ierland, Schotland, Denemarken, de Baltische staten, Rusland, Zweden en zijn nu weer op weg naar huis, Megansett, Minnesota aan Lake Superior één van de Grote meren tussen Canada en de VS. Ook zij willen eind komende week naar Groenland vertrekken en ik kon dus even informatie uitwisselen, vooral ontvangen trouwens. Ze hadden een ijskaart waarop te zien was dat de Prins Christiaan Sund en de oostelijke ingang ijs vrij zijn. De Prins Christiaan Sund is een doorgang door de zuidelijke punt van Groenland die zeer spectaculair is. Relatief nauw, met aan weerszijde bergen van 1200 tot 1800 m. en gletsjers die in zee uitkomen. Daarnaast betekent het ook dat je niet met een wijde boog om Kap Farvel heen hoeft en bekort het de oversteek met een paar honderd mijl. Het zou te mooi zijn als dit gerucht waar zou zijn. Normaal is het pakijs hier pas in augustus verdwenen.
We zijn nu onderweg naar Reykjavik waar we één en ander nader zullen onderzoeken. En we fgaan de stad en omgeving verkennen. De laatste klusjes doen en bemanning wisselen.
