Buitengewoon vriendelijk die mensen in Labrador. Bij het eerste huis dat we tegenkwamen vanuit de haven van L’Anse au Loupe vroegen we waar we propaan zouden kunnen bekomen. De tegenvraag was of we een rijbewijs hadden en dat we dan maar even de pick-up moesten nemen, de sleutels zaten er in. De man waar het ons lukte om (na sluitingstijd, de eigenaar van deze dealer in sneeuwscooters en quads was nog bezig met zijn airconditioning) een verloopstuk te kopen zodat mijn Nederlandse gasfles in Canada gevuld kon worden bleek een goede vriend van de eigenaar van de auto te zijn. Hij had ons al heen en weer zien rijden. Zo groot is deze wat grotere plaats dus.
Gisteren hadden we alle tijd om in Red Bay het museum over de Baskische zestiende-eeuwse walvis vangst vanuit dit dorp te bekijken. Het poeierde. ‘s Middags werd het beter en zijn we in eerste instantie gereefd met ruime wind naar L’ Anse au Loupe gevaren.
We zijn nu dus Wouter Koel en ik. Wouter is via Dublin naar St. John gevlogen en vandaar in twee dagen naar Mary’s Harbour gelift met ook zeer veel blijken van hulpvaardigheid onderweg.
We zijn nu onderweg naar Port au Choix op Newfoundland. Op de motor, want er is geen wind.
